Wat voor werk doe je?
Ik houd mij bezig met talentontwikkeling. Ik coach individuen en teams bij het ontdekken van eigen natuurlijke patronen in denken, voelen en handelen. Wanneer je jouw eigen patroon als mens volgt, word je autonoom, authentiek en veerkrachtig. Talenten komen tot uiting in activiteiten die voor jou moeiteloos gaan en waar je energie van krijgt.
Wat is voor jou de kern van je werk?
Dat we anders moeten kijken naar ontwikkeling van mensen. We sturen vanaf de basisschool alleen op cognitieve vaardigheden en toetsen slechts twee intelligentiegebieden: taal en rekenen. Op basis van deze toets differentiëren we een maatschappij in ‘hoog en laag’. Door deze ‘weeffout’ ontwikkelen we niet de eigenschappen waar we van nature goed in zijn en waar we voldoening uithalen. We ontwikkelen niet onze eigen talenten. Dit leidt tot faalangst, burn-outklachten, studiekeuzestress, energievraagstukken en suboptimale teams, een suboptimale maatschappij.
Wat heb jij nodig om je werk goed te kunnen doen?
Ik wil dat we anders gaan kijken naar ontwikkeling van mensen. Ik wil dat iedereen zijn eigen pad mag en kan volgen. Dat heeft dus ook met waardering te maken. We hebben elkaar nodig!
Waar heb je het meeste last van in je werk?
De CITO-toets, het klassieke beoordelen in een maatschappij, normen t.a.v. ontwikkeling.
Welk boek, welke film, welk kunstwerk etc. zouden we moeten lezen/zien, en waarom?
De boeken van Luk Dewulf, het Biomicry-gedachtengoed van Saskia van de Muijsenberg, de positieve psychologie.
Is er een verhaal/anekdote/ervaring uit je werkpraktijk dat je wilt delen?
Waarom ontwikkelen, testen en toetsen we in het basisonderwijs slechts twee intelligentiegebieden ’taal en rekenen’? Waarom differentiëren we een maatschappij, op basis van deze twee intelligentiegebieden, in ‘hoog en laag’? Waarom zitten zoveel allochtone mensen op het VMBO? Waarom mogen mensen niet die intelligentiegebieden ontwikkelen waar zij van nature goed in zijn én waar ze voldoening uithalen? Waarom moeten we altijd naar een gestelde norm toewerken, zowel op school als in het bedrijfsleven? Waarom mag je niet voortborduren op je eigen successen? Dat geeft namelijk zelfvertrouwen. Dat maakt je energiek, autonoom en authentiek. Kun je je voorstellen dat deze ‘weeffout’ in de maatschappij leidt tot: studiekeuzestress; loopbaanvraagstukken; burn-outklachten; een eeuwige zoektocht naar een fijne werkplek; suboptimale teams? Ik inmiddels wel!
Twee voorbeelden, uit het leven gegrepen:
- Ik ontmoet een vrouw. Tweetalig gymnasiast. Doordat zij goed was in ’taal en rekenen’ is zij naar het gymnasium gegaan. In haar leven was ‘kansengelijkheid’ een thema. Ze is om die reden rechten gaan studeren. Aan het einde van haar studie mocht ze stagelopen bij een advocatenkantoor. Ze zat daar helemaal niet op haar plek. Ze krijgt een burn-out en vanaf dat punt start haar zoektocht. Als jong meisje en als jonge vrouw was ze het liefst met haar handen bezig. Daar wordt ze echt blij van. Inmiddels is deze vrouw haar eigen koers gaan varen. Zij is beeldhoudster geworden. Zij is haar talent gaan leven! Ik gun dat iedereen.
- Ik ontmoet een jonge vrouw. Zij had moeite op school met ’taal en rekenen’. Voor haar start de zoektocht al eerder in haar leven, een zoektocht die inmiddels ook gevoed wordt door faalangst en een gebrek aan zelfvertrouwen. Van VMBO-kader, klimt ze naar het HBO. “Ik wilde aan iedereen laten zien dat ik niet dom was.” Zij is twee banen verder en komt tot de conclusie dat zij een opleiding heeft gedaan die helemaal niet bij haar past. Haar drijfveer werd ingegeven door bewijsdrang. Want HBO is toch beter dan VMBO?
Ik ben van mening dat we anders moeten kijken naar ontwikkeling van mensen. We moeten een mens de mogelijkheid bieden om zijn / haar eigen natuurlijke patronen in denken, handelen en voelen te ontdekken en te ontwikkelen. Jouw eigen talent.
Met wie zouden we beslist eens moeten praten voor een interview op deze website?
Luk Dewulf. (gaan we doen!)